SUSMA ! OKU HAFIZ

Susma !Oku Hafız

Bilelim evrensel YAZGIMIZI.

Ya-Sin…

Yüreğin titriyor.

Bu aşkı taşımaya gücün yeter.

Batan şeyleri sevme sakın Adın: “İBRAHİM”

Bak Nemrud’un kartalları yüreğimin peşinde.

Asiye’yim Asi’ye  zulüm  odalarında,

İmrü’l Kays’ın kadınları utandırıyor beni.

Bir miraç gecesi Muhammed’e A.s  tutunmak isterim.

Zulmün karanlığından sıyrılmak isterim.

Bugün daha bir düşünceliyim.

Bugün daha bir yalnız.

Bir şeyler söyle susma!

Bir şeyler oku Hafız!

Kabil’in Habil’e attığı taşı anlat.

Yakub’un Yusuf için döktüğü yaşı anlat.

Musa’nın asasını, melikenin tahtını,

Tufan günü yaşanan, o pürtelâşı anlat.

Er-Rahman…

Her an,

Tükeniyorum Hafız!

Buram buram toprak kokuyor odam.

Ölüme hazır mıyım?

Bilemiyorum, yalnız…

Bir şey var yüreğimi gün be gün kundaklayan.

Kaçıp kaybolmakla kalıp susmak arasında

Kıstırıldım şuracıkta, bütün gençliğim talan.

Fişlenmişim bir vakit namazı sonrasında.

Her yanım sobelenmiş çağdaşlar tarafından.

Bıraktı mı beni ahhh! Bırakmaz bildiğim gerçek.

Eyyub’un sabrı nerde kurtlar beni bitirecek.

Nerde benim cennet aşkım; cehennem korkum heyhaaaat!

Korku ümit arasında nasıl yaşanırdı hayat?

Oku hafız! Bileyim evrensel yazgımızı.

Oku ki bir Meryem zuhur etsin kalbimde.

Şuara sussun… İkiye bölünsün ay…

Ve büyük göç başlasın medeniyet şehrine.

Ha-Mim…

Bilirim…

Dinim dinlerin garibi.

Sımsıkı sarılmak gerek Allah’ın ipine.

Gözyaşıyla abdestini tazeleyen derviş gibi,

Uyandım ve kulak verdim biricik sahibime.

Mürteci olduğumun kapı gibi belgesi

Secdeye varmış dizlerimin üzerindeki nasır

Budur…

Budur, koskoca devletin kaygısı.

Bu kafa hangi kafa; bu asır hangi asır.

Bilimin adamları, bir apolet umuduyla

İyiliğimi istiyorlar.

Vermem, vermeyeceğim!

Çoğaldıkça zayıflıyor putların gürültüsü,

Çiğnetir miyim tanklara kalbimdeki Kudüs’ü…

Gökyüzü kimlerin malıdır artık böyle!

Süleyman Nebi mührü bak kimlerin elinde.

Dalkavuk aydınlarım, olabildiğince pişkin.

Mehdilerim kayıp, cemaatlerim şaşkın.

Haykır Hafız! Kudursun, kinlerinden yoldaşlar.

Benim başım olamaz, bu denli kokmuş başlar.

Yunus’u sahillere taşıyan Yunus kadar

Gözü tok bir hamalım ben. Sadık ve itaatkâr.

Elif-Lam-Mim…

Duyabilseydim,

Davud’un sesinde yayılan sırrı,

Belki daha iyi anlardım filozoftan

İlahi söze sadık babayı ve oğulu.

Mesken tutardım kendime Zekeriya’nın

Cennet bahçesi diye sığındığı kovuğu.

Öylece durma Hafız! Çağır ebabilleri,

Ruhumu çiğnemeden Ebrehe’nin filleri

Zeytin dalını kargalar, baykuşlara uzattı

Beni de örümceğin sadakati kuşattı.

 

Değerli kardeşlerim bu uyarlanmış şiirin asıl sahibinin kim olduğunu hamd olsun yorumcu kardeşimizin yorumu ile bugün bulduk teşekkür ederiz.Şiirin aslını şu linkten bulabilirsiniz

http://www.asanatlar.com/hafiz-bir-28-subat-isyani/